Hoe vaak heb je het al niet gedacht, en verzucht?

Morgen ga ik het doen.

Morgen wordt alles anders.

Morgen begin ik eindelijk.

Morgen is vroeg genoeg.

Morgen.

Maar dan is het eindelijk morgen, dan is morgen vandaag geworden, en dan?

Toch nog maar even wachten?

Beetje extra moed verzamelen?

Eerst meer lezen, meer studeren, meer snappen?

Want morgen kan het immers ook nog.

Toch?

Eerst nog maar wat meer lijstjes maken, en plannen bedenken.

Misschien online wat bestellen, iets heel noodzakelijks, iets wat je écht nodig hebt.

Voor morgen.

Als alles anders gaat worden.

Eindelijk.

Tuurlijk.

(Maar er gaat niks boven nu meteen.)

(Dus mail me vooral.)