AfAf
Eh?Eh?
LinksLinks
ContactContact

Klein leed

Ouwe zooi.
01 Nov - 30 Nov 2010
01 Sep - 30 Sep 2009
01 Ago - 31 Ago 2007
01 Jun - 30 Jun 2007
01 Ene - 31 Ene 2007
01 Dic - 31 Dic 2006
01 Nov - 30 Nov 2006
01 Oct - 31 Oct 2006
01 Sep - 30 Sep 2006
01 Ago - 31 Ago 2006
01 Jul - 31 Jul 2006
01 Jun - 30 Jun 2006
01 May - 31 May 2006
01 Abr - 30 Abr 2006
01 Mar - 31 Mar 2006
01 Feb - 28 Feb 2006
01 Ene - 31 Ene 2006
01 Dic - 31 Dic 2005
01 Nov - 30 Nov 2005
01 Oct - 31 Oct 2005
01 Ago - 31 Ago 2005
01 Jul - 31 Jul 2005
01 Jun - 30 Jun 2005
01 May - 31 May 2005
01 Abr - 30 Abr 2005
01 Mar - 31 Mar 2005
01 Feb - 28 Feb 2005
01 Ene - 31 Ene 2005
01 Dic - 31 Dic 2004
01 Nov - 30 Nov 2004
01 Oct - 31 Oct 2004
01 Sep - 30 Sep 2004
01 Ago - 31 Ago 2004
01 Jul - 31 Jul 2004
01 Jun - 30 Jun 2004
01 May - 31 May 2004
01 Abr - 30 Abr 2004
01 Mar - 31 Mar 2004
01 Feb - 28 Feb 2004
01 Ene - 31 Ene 2004
01 Dic - 31 Dic 2003
01 Nov - 30 Nov 2003
01 Oct - 31 Oct 2003
01 Sep - 30 Sep 2003
01 Ago - 31 Ago 2003
01 Jul - 31 Jul 2003
01 Jun - 30 Jun 2003
01 May - 31 May 2003

Marnix, dus.

30 Jun '03

Kutwijf.

Het is zaterdagmiddag. Uurtje of drie. En het is bomvol bij de slager. Een man of vijftien staart gedwee voor zich uit of kijkt glazig naar het papieren nummertje in hun hand. Dan komt ZIJ binnen.

Binnen no time heeft ze zich naar voren geschoffeld, vlak voor de vitrine met steeds minder vlees. En daar gaat ze: "Wie was er als laatste? Zeg op, wie?". Ze kijkt rond met priemende ogen en probeert mensen voor zich te winnen. "Wááát, gehakt twee Euro vijftig! Zeker naar boven afgerond. Dat doet maar!" En ze kijkt rond, en ze kijkt mij aan. En ze gaat door...

"Nou, op zaterdag zouden er best 'ns wat meer mensen achter de toonbank kunnen staan. Maar dat kon er zeker niet vanaf. Van die TWEE EURO VIJFTIG!". Ik moet nu knikken. Dat ik het helemaal met haar eens ben. Dat ik het een regelrechte schande vindt. Dus ik zeg: "Val me niet lastig, stomme koe. Ga naar huis en geef je man nu eindelijk 'ns zijn zin. Laat hem je hard uitwonen. En rot nu snel op met dat irritante, dominante, véél te aanwezige gedrag! Laat me godveromme met rust!".

Ineens heb ik overal vrienden. ZIJ sputtert nog wat sputters en laat zich dan langzaam terugzakken in de menigte. We horen haar niet meer.

Ik mag voor mijn beurt.

# | 19:35 | admin | once meningen

Yep.

Laatst zag ik op tv een programma over zebra's.

# | 17:21 | admin | tres meningen

Harold (4)

Omdat het maar door bleef regenen, besloot ik Harold uit de zandbak te halen. In zijn lange Afghaanse jas zag hij er uit als een leraar van de kunstacademie, omstreeks de zeventiger jaren. Harold moest wat eten, dat was wel duidelijk. Het kinderschepje dat hij had gevonden was half op.

Het leek me niet verstandig naar de McDonalds terug te keren. Nadat Harold was bijgekomen en de vestigingsmanager had neergeslagen, raakte de poep de ventilator. Grote tijd.

Harold was het Antwerpse filiaal binnengerend, over de counter gesprongen en met zijn hoofd in de bak pruttelende Franse frietjes gaan hangen. Hij kwam bruusk overeind, gooide zijn vette haar achterover als in een Fa-commercial en overal om hem heen zag ik bleke Belgen met brandende plekken op hun gezicht omlazeren. Zijn rode gezicht begon een ernstige vorm van blaarvorming te vertonen. Maar voor Harold was dit nog maar het begin.

Met zijn armen vol cheeseburgers rende hij de tent door. “Hier, pak aan, een kado van Mac zélf!”, schreeuwde hij, onderwijl ingepakte broodjes rondstrooiend. Kinderen begonnen hysterisch te huilen, moeders kropen onder de vrolijke gele tafels en een enkele dappere vader stond op en werd direct weer omgekegeld. Harold, de dampende, rode tornado.

Buiten reed de politieauto met de veldwachters langzaam voorbij. Ze zagen er verhit en bestruikt uit, terwijl ze de hoek omsloegen naar de McDrive. Harold zag het en posteerde zich giechelend bij het loket.

Tijd om in te grijpen.

# | 16:40 | admin |

Linkje.

Altijd lekker, zo'n site die nergens over gaat. Best grappig ook. Geluid mag overigens aan.

# | 16:07 | admin |

Macht.

In mijn tijd als succesvol internationaal zakenman, had ik veel te maken met mooie jonge vrouwen die snel hogerop wilden. Nou, dat kon geregeld worden!

Als iedereen reeds ruim naar huis was, liet ik de dame onder mijn bureau plaatsnemen. Daar lag een speciaal door mij ontwikkelde test op ze te wachten. Een combinatie van ruimtelijk inzicht, logisch denken, algemene ontwikkeling en taalvaardigheid. Verdeeld over 378 vragen.

Het invullen van de test duurde doorgaans ruim 5 uur. Ik gebruikte die tijd om te dineren, me thuis te douchen, een uiltje te knappen en een schilderij te maken. Daarna keerde ik terug naar kantoor voor het meer fysieke vervolg. Twaalf keer het trappenhuis (9 verdiepingen) op en neer, in straf tempo. Van pijpen kwam dan meestal niks meer.

# | 13:09 | admin | cuatro meningen

Leg dát maar eens uit.

Via de site musicfrom.nl leerde ik vandaag dat het lied 'Marianne' afkomstig is van de illustere heren W.Scharfenberger/Stom/A.v.Pinelli/A.Smits/M.Cornelissen. Dat zou op zich niet wereldschokkend zijn, ware het niet dat het míjn liedje is.

Ik heb de tekst én de muziek (samen met Jeroen, maar daar gaat het nu even niet om) gedaan. Volledig. De complete tekst van het nummer was en is terug te vinden op de site. Niet 100% correct, maar toch. En ik las dat het allemaal was goedgekeurd door Musicopy. Maar wie de keiharde bloedfuck is dát nou weer!!!

Musicopy heeft dus bepaald dat mijn tekst, met credits van vage Duitsers eronder, zomaar te verkrijgen is. En nou ben ik geen muggenzifter en wéét ik van de vrijheid van internet, maar hier ben ik gewoon niet blij mee. Ik heb ze gemaild.

Als ik antwoord terug krijg, krijgen jullie het ook.

Godverdomme nog eens aan toe zeg.

UPDATE: na een nieuw klaagmailtje, kreeg ik prompt antwoord van ene Arjen. Dattie het druk had, en alles dus op volgorde werd verwerkt. Maar ik kreeg voorrang. Dat was best aardig. Vooral de reden: "... aangezien je aangeeft woedend te zijn...". Best handig, soms, zo'n mailadres.

# | 00:39 | admin | catorce meningen

Scrollen.

Via Rik kwam ik hier. Een niet-verkeerde maar ook niet bijster opmerkelijke flasesite van een 'stadscafé'. Dan ga ik dus altijd meteen naar het eten. Want eten, daar lust ik wel pap van.

De menu's zijn natuurlijk ook in flase. Maar het is van die verspringflase. Dat je dus niet subtiel flasend scrollt, maar in happen flaast. Dat werkt verwarrend, want je schuift steeds stukken op, en weet dan niet meer waar je gebleven was. Terwijl het heel goed anders kan.

Kijk bijvoorbeeld eens hier. Da's een site die we maakten voor dure vrouwen met nóg duurdere hobbies. En zodrá er gescrolled moet worden, kan dat op ouderwetse, beheerste wijze. Zo voelt het althans. 

Actionscripting. Volgens mij gaat dát het helemaal worden.

# | 00:24 | admin |

29 Jun '03

Streng.

Zojuist even met m'n vriendin annex moeder van ons kind door deze log gewandeld. Ze is niet alleen bloedmooi, maar óók nog eens gezegend met een fors stel hersens voor de deur.

Ik zat braaf naast haar, zoals dat dan hoort. Zij scrollde wat, klikte een stukje hier en daar, en mompelde het een en ander. Ik probeerde ergens anders te zijn, en veinsde desinteresse.

Afgezien van wat kleine taal- en stijlfouten, vond ze het wel oké.

Ik mag blijven!

# | 23:39 | admin | once meningen

Gieren.

Voor de zekerheid tóch maar even gekkeharold.net vastgelegd. Je weet maar nooit.

# | 23:26 | admin |

Vrouw met bril.

Geheel tegen mijn gewoonte in, ging ik zomaar weer eens langs bij Luna. En bij het zien van al dat driftige gereageer op wélke post dan ook ("Vanmiddag ga ik misschien een ei bakken"), wist ik meteen weer wat ik al wist.

Dit is geen weblog. Dit is een dwééplog.

# | 20:27 | admin | dos meningen

Gadver.

'Its current name comes from the Middle English gingivere, but ginger dates back over 3,000 years to the Sanskrit srngaveram meaning "horn root" with reference to its appearance. In Greek it was ziggiberis, and in Latin, zinziberi. Although it was well-known to the ancient Romans, it nearly disappeared in Europe after the fall of the Roman Empire. Thanks to Marco Polo's trip to the Far East, it came back into favor in Europe, becoming not only a much-coveted spice, but also a very expensive one.'

Zet mij gerust met een humeurige grizzly in een opblaaszwembad. Ik spring zó van de Euromast. Geef me desnoods hond-in-kattensaus.

Maar wat mij betreft had Marco het lekker dáár gelaten.

... gembrrrr.

# | 18:17 | admin | nueve meningen

Da Bom.

inline



Ik heb een augurken-fetisj. Waar anderen zwéren bij een lekker jong jongetje of het sprietsen op een bril, verlang ik slechts naar zoetzuur. Bij onze haringman (het is eigenlijk een geolied bedrijf uit Volendam, maar dat klinkt minder leuk), drijven ze in monsterformaat in een grote glazen pot. Zo'n augurk is geen augurk meer. Dat is gelijk een maaltijd. Maar enfin, ik werk ergens naartoe.

Want vorige week, tijdens het dagelijkse rondje telefonisch doorgeven van de lunchbehoefte aan ons lunchbehoeftebevredigingsbedrijf, riep ik ineens 'augurk!'. Ze leveren zo'n beetje alles (uitstékende coke, zelfs), dus dat moest geen probleem zijn. Was het ook niet. De volgende dag, namelijk, ontvingen wij per ommegaande krat met smakelijke etenswaar, een pot 'Dwarsliggers'.

Dwarsliggers zijn een vondst van de firma Uyttewaal (goed in ingelegde zooi; onvindbaar op internet). Het zijn augurken die in handzame sneden zijn ge, uh, -sneden. Plakken zure bom, zeg maar. En na de lunch waren ze op.

Op de boterham met gebraden gehakt.
Op de boterham met kaas.
Op de boterham met kaas en salami.
Op de boterham met ham en salami en kaas en mayonaise.
Op de boterham met filet américain (en géén american filét!).

De hele club sloeg vrolijk aan het improviseren. Kijk mij eens even lekker Dubbeldekken!

Ik heb ze inmiddels ook thuis in de koelkast staan. Héérlijk in combinatie met een blokje kaas, een jalapeñootje en een drupje ketchup om het af te maken.

Ja, dat kun je gerust aan mij overlaten.

# | 17:42 | admin | cuatro meningen

Harold (3)

"Echte mannen scheren zich nat!", riep Harold triomfantelijk tegen een boom. En alhoewel dat natuurlijk waar was, blééf het een vreemde uitspraak voor iemand met een volstrekt gebrek aan baardgroei. Maar zo was-ie nu eenmaal.

Ik had me behoedzaam van hem kunnen ontdoen, en de neiging om hem eens gedecideerd in zijn noten te schoppen ebde snel weg. Tijd voor een sigaret.

Achter Harold zag ik ineens een politieauto het gras opkruipen. Een Belgische. Harold had niets door, daar hij volledig geconcentreerd bezig was met een slechte imitatie van een exotische vogel. Dacht ik. De auto reed langzaam door, passeerde ons (ik zag twee verbaasd kijkende veldwachters zitten), hobbelde door naar het eind van het gras en verdween in een struik.

'Dat scheelt', zei ik hardop denkend. Het 50 Euro biljet ging weer terug in mijn achterzak. Harold liep op me af. Hij keek vrolijk en woest tegelijk en maakte een sputterend geluid. Ik wist wat er ging komen. We moesten onmiddelijk op zoek naar een speeltuin.

De glijbaan bij de McDonalds (iets beters kon ik zo gauw niet vinden) was behoorlijk vol. Er stond een kleine kinderfile. Harold duwde alles wat hij tegenkwam weg en naar beneden, al doende een aanzwellend huilend kinderkoor achterlatend. Bovenop de glijbaan bleef hij even staan. Bedachtzaam. Als een indiaan die bisons zoekt op zee, zo zag het er uit. En Harold begon hysterisch te lachen.

Ouders plukten hun huilende kroost van de grond en schoten schielijk alle kanten op. Harold was inmiddels gaan zitten. Nog steeds lachend, dat wel. Hij slingerde zijn benen in de glijbaanhouding, zette zich schrap, en viel toen achterover het toestel af. Vier meter, schat ik.

Daar gíngen we weer...

# | 15:41 | admin | doce meningen

For the boys dit keer.

Omdat porno nogal in schijnt te zijn, en ik niet als spelbreker gezien wil worden, hier mijn bescheiden bijdrage:

mokkels1 (verander (linker)handmatig het cijfertje in de adresbalk voor meer)
mokkels2 (gezellige open dir)
mokkels3 (filmpjes)
mokkels4 (durk jan: eat your heart out!)
mokkels5 (aziatische jopen, dit keer)

# | 14:39 | admin |

Bora Bora.

inline



Op de een of andere manier ben ik altijd extreem geboeid geweest door tropische eilanden. Het is een soort 'stockfoto-syndroom'. Ik kan in één seconde weg zijn bij de aanblik van zo'n bountytafereel. Ik wil dat óók. Ik wil in die hangmat onder die palm nét boven dat water. Ik wil die cocktail en die eenzame schelp en die snorkelende mevrouw. Ik wil die dolfijn en die fleurige parasol en die strandbal.

Maar vooralsnog zit ik naar de resten van een veel te lange zaterdag te kijken.

# | 14:03 | admin |

De grote vraag luidt...

Heeft Whoopi Goldberg nou tieten of niet?

# | 01:19 | admin | 24 meningen

Harold (2).

Ik vond 'm terug bij de afslag Antwerpen. Hij zat in de berm en probeerde met twee veel te kleine stokjes vuur te maken. Harold was bijna naakt, op een bont stel sokken na. Ik liep naar 'm toe.

(Eigenlijk was Harold nooit een oprécht goede vriend geweest. Ik bedoel: wat hadden we nou écht met mekaar? Ik zag 'm twee keer per jaar, hooguit. Eén keer steevast op een onverwachte plek -Albert Cuyp, Artis, Pornoshop Keihard Beuken- en de andere keer op een zomerfeest. De rest van het jaar leek hij van de aardbodem verdwenen. Léék, helaas...)

Toen ik eenmaal voor 'm stond, keek hij langzaam op. Ik zag niks van herkenning, niks van vertrouwdheid. Een totaal uitdrukkingsloos gezicht. Bijna doods. En toch riep hij vrijwel direct "Hé Marnixlulgozer, man! Wat doe jíj hier!!"

Harold vlóóg omhoog, draaide om me heen en sprong met zijn complete 72 kilo enthousiasme op mijn rug.

(Het was zijn zus die me ooit liet kennismaken met Harold. Ze was niet echt mooi, maar haar door god gegeven geilheid maakte alles goed. Ik bedoel: gezogen worden is altijd lekker. Maar áltijd gezogen worden...)

Ik speelde het spelletje mee. Als Harold eenmaal had besloten dat je z'n paard was, kon je maar beter hinniken. Dus liep ik met paardensprongen door het natte gras. Briesend. Tot aan de bus en dan weer terug. Heen en weer. En weer heen. Hij sloeg me met één van zijn takjes onvermoeibaar op mijn hoofd. Ik begon te bloeden. En ik werd ineens heel boos...

# | 00:55 | admin | Eén wijsneus

28 Jun '03

Een soort baan.

Mijn grote vriend peep (op poolgebied de laatste tijd wat minder scherp) heeft een nogal afwijkend beroep: hij is uitbater van een Bed & Breakfast in de Jordaan. En dat zorgt voor een geheel eigen werkritme.

Als hij gasten heeft, staat-ie om 8 uur met broodjes en eitjes voor de deur van zijn logeerhut. Even lullen, wat gezellige tips geven, en daarna de bedden doen. Om 9 uur zit de werkdag er dan voorlopig weer op. Soms half tien. En dan kan hij aan zichzelf gaan werken.

Soms komen er 's avonds laat nog mensen aan. Dan kuiert peep op zijn gemak door de Jordaan om vervolgens joviaal handen te schudden en kamers te tonen. Fysiek niet superzwaar.

Het resultaat van dit wonderlijke werkleven is dat ik vaak al om half drie 's middags een vrolijke peep aan de Messenger krijg. "Hehe", daar begint het altijd mee. Hij heeft net een vorstelijk middagtukje gedaan en zet zich dan aan dingen die iedereen met een relaxte instelling wel zou willen. Ik ook. Maar ik zit te werken. De conversaties staan bol van de 'stinkhond', 'zweetkameel', 'nietsnut', 'uitzuiger' en meer van dat soort fraaie benamingen.

En terwijl peep aan de andere kant steeds relaxter wordt, zweet ik me zwoegend door de werkdag heen.

Peep. De ontbijtjesman.

# | 16:16 | admin | tres meningen

Geef me geld.

Kwam net via Via  (waar dat mokkel al die links toch vandaan haalt) op aroundmyroom.com. Een soort log. Het meest opvallende vond ik eigenlijk een behoorlijk forse button aan de linkerkant.

'Make a Donation', stond er op. En dat was heel toevallig, want tijdens het schijten een half uur eerder, had ik nog zitten denken aan al die websletten met Amazon wenslijstjes. Dat je, in ruil voor vage camplaatjes, je beurs gaat trekken.

Ook meneer aroundmyroom denkt dat er mensen zijn die hem spontaan willen belonen voor zijn bestaan. Zo van "Hier, beste kerel, ik gebruik mijn paypal-account om jou vandaag eens lekker te spekken. En nog heel erg bedankt!"

Ja, sure.

# | 15:40 | admin |

Fotosoppen.

Op zaterdag schijn je je auto te moeten wassen. Maar ik heb wel wat beters te doen.

Zaterdag, namelijk, staat bij huize Marnix vooral in het teken van het schoonmaken der computer-étage. En dat mag een naam hebben.

Gedurende de werkende week verzamelt zich een veelheid aan zut rond de pc's. Lege sigarettenpakjes, gemorste peuken, bierblikjes, chipszakken en vage notities op echt papier, dienen grondig te worden verwijderd. De laatste en meest fascinerende klus van dit rondje opruimen, is het omkeren van het toetsenbord. Naast as, gras (om te roken) en pluisjes, komen er niet zelden dode muizen, olievaten en autowrakken uit mijn qwerty-joypad vallen.

De verrassendste items komen in een gesloten vitrine.

# | 15:28 | admin |

Zes pils en een borreltje cola.

Dat verklaart een hoop.

# | 13:54 | admin |

Vreemd...

Waarom is er de laatste tijd toch zo weinig skieën op tv?

# | 13:43 | admin |

De dochter van Hans Kazan.

Alhoewel ik niet een héél groot huis heb, is er een plek die ik steeds maar niet kan vinden. Mijn dochter van bijna 2 wel. Want het is háár plek.

Zij bewaart er dingen. Allerlei dingen. En ze is er goed in. Zo zijn er de afgelopen maanden de volgende items verdwenen:

Een zippo.
Vier Veronicagidsen.
Oordruppels voor Milla zelf (ze had er ook een hekel aan).
Zeventien toastjes.
Twaalf aardbeien.
Drie sleutels.
Een zonnebril.
Twee pakjes sigaretten.
Nog een aardbei.
Vijf cd's.
Zes minipakjes chochomel.
En een pet.

Ik heb het maar opgegeven. Zij nog lang niet.

# | 13:33 | admin |

Verhaal nog aan toe!

"Hier is het!" Harold struikelde de bestelbus uit en viel voorover op zijn hoofd. Het werd stil. Even.

"De tering! Viel ik me daar gewoon goddomme op m'n snuit, haha, lamme lul die ik ben, slappe slasaus met slingers, hahaha...". Harold stond weer op, niet helemaal stabiel. Hij begon een soort indianendans. "Woepa woepa woepaaaaaaaaaaaaa...!".

Ik liet hem maar bazelen, uit respect. Want was dit niet de Harold die ooit die legendarische knikkerpot tegen Evert-Jan had gewonnen? Die ons liet duizelen door zijn psychologische sluwheid ("Godverdomme, man, dat is nou al de zésde keer dat je mist! Jij was m'n fucking idool, qua knikkers, ooit, en nu maak je er een potje van zónder dat je 'm in dat potje krijgt! Knikkerneger! Negerknikker!!").

Harold klom op het dak van de bus. Hij was niet meer te houden. "Ga dan rijden, klootzak, maak er een einde aan... voor mij!" Met beide handen omarmde hij het plaatstaal. Ik bleef zitten waar ik zat. Maar m'n autosleutel jeukte. Hij was ineens van het dak afgeklommen en likte aan de achterbumper.

"... als je een auto niet proeft, kun je hem nooit helemaal smaken!", raaskalde Harold, die er inmiddels uitzag als een slak met verlof. Hij was ongemerkt overgeschakeld op een soort zelfverzonnen Vlaams-Italiaans dialect. Met hele duidelijke Nederlandse invloeden.

Als een aap sprong Harold weer op het dak.

Ik startte de auto.

Boven mij gebeurde van alles. Schreeuwen, stampen, stompen, gillen. Maar toen ik stopte bij de Esso in Lyon, was het dak leeg.

Harold?

# | 04:28 | admin | tres meningen

Nadenken.

De Nijmeegse Schaak Vierdaagse was officieel begonnen. Ik deed de microfoon uit en nam een slok pils. Prima toespraak, hoorde ik uit betrouwbare bronnen. Maar de pils was lauw.

Overal om mij heen begonnen lelijke mensen spastisch aan hun dodelijke potten schaak. Een zinderende golf van intellectuele oorlog. Een broeiende strategische bende. Het was niet om áán te zien.

Een jongen met halflang, rood haar, kwam hijgend op me af. Type 'laat me met rust, dat ben ik gewend'. Hij had wat te melden.

"Meneer..."

Aan mijn linkerkant werd een koningin geslagen.

"uh, meneer?"

Schuin aan de overkant sloeg iemand de klok doormidden.

"... zeg meneer, waarom had u het steeds over neuken?"

# | 03:56 | admin | Eén wijsneus

Illusie.

Dat je een prachtige, fietsende achterkant ziet. Met golvend blond haar.

Maar dan blijkt het de zus van Steffi Graf.

# | 03:04 | admin | dos meningen

Lui.

Ik kan natuurlijk best aardig schrijven. Toch? Maar er is in elk geval één ding waarin ik niet uitblink:

De laatste stand van zaken qua goedgekeurde theorie van de Nederlandse taal.

Een d- of dt-fout zal je me zelden zien maken. Da's te makkelijk. Maar voor de rest ben ik echt allejezus lui. Als ik niet zeker ben van de spelling van een bepaald woord, of van de correctheid van een zekere zinsconstructie, kies ik het hazenpad. Dan typ ik gewoon wat anders. In plaats van zoeken naar wat het wél moet zijn, neem ik gewoon een vertrouwd alternatief. Wat dat betreft heb ik ook volstrekt geen behoefte aan groeien.

Je moet, vind ik, gewoon gebruik maken van de woorden die je tot je vrienden mag rekenen. Die zijn nooit te beroerd om op te treden, en vinden het zelfs een eer als je ze gebruikt om twijfelgaten te dichten. Als ik het niet zeker weet, gebruik ik wat ik wél zeker weet.

Zou je ook 'ns moeten doen.

# | 02:44 | admin | cuatro meningen

Eigenlijk.

Eigenlijk heb ik best een smalle website.

# | 02:05 | admin | cinco meningen

Vrij.

Jij weet meer dan ik
dat was
en is zo
ondanks al mijn boeken
op de plank
Jij
hoort de dingen
beter dan ik
en voelt
wat straks
gemeengoed is
Jij
ruikt
aan alles
iedereen
kent jouw
gesnuffel
Jij
snobistische tyfus teef!

# | 02:03 | admin | siete meningen

Rolandow.

Toen hij de eerste keer binnenkwam, moesten Bas en ik een beetje giechelen. Was deze camping- annex snackbarhouder nou de PhP-stagiair die langs zou komen? Wij wisten geen zak van techniek (en dat is eigenlijk nog steeds zo), maar dit beeld klopte niet.

Toch bleek het wel een aparte en zéker niet onhandige gozer.

Rolandow werkte zich door zijn eerste scriptjes heen, en dat vonden we best handig. Elke keer dat hij iets had ontdekt dat werkte, kwam hij het trots laten zien. "Hier, en dan kun je dat hier invullen, en dan daar juist weer niet...!" Dat was nog op nummer 3.

Roland begon een beetje in ons te groeien. Hij bleef regelmatig na werktijd hangen om van alles te vragen en te leren. Dat was eigenlijk het leukste. Samen whisky drinken (heeft hij trouwens bij ons geleerd) en dan maar ouwehoeren over dingen. De manier waarop wij over de vragen des levens dachten, was hem onbekend. Maar hij voelde zich er wel verdomde lekker bij.

Op nummer 12, toen Roland inmiddels behoorlijk woedend was, begon hij zich steeds meer te ontwikkelen. Niet alleen op programmeergebied (dat was eigenlijk nog het minste), maar meer als méns. Het ging uit met Paula, en dat betekende zijn eerste echte identiteitscrisis. Het kon 'm allemaal eigenlijk niet zoveel meer schelen. Maar daar was gelukkig zijn rolandow.com-log.

Ik denk dat dat heel belangrijk voor Roland is geweest. In alle misère, was er altijd nog die openbare uitlaatklep. Dingen van je af schrijven, twijfel tonen, volkomen ondoorgrondelijke stukken plaatsen... het kon allemaal. En er werd óók nog op gereageerd. Internet compassie. Anonieme vrienden. De zekerheid dat je niet de enige bent.

Rolandow schrijft absoluut uniek. Hij maakt geen -zoals je dat vaak leest- geposeerde stukjes. Het is meer alsof-ie een soort van boer laat: spontaan en echt. 

Hij is niet bepaald een trouwe volger van het Groene Boekje ("Ik kon hem al jaren"), maar dat doet niets af aan zijn talent tot beschouwen. Simon Carmiggelt après la lettre, maar dan van de Mulo. Doe maar gewoon, die sfeer.

Ik denk oprecht dat Rolandow bij ons wel is uitgeleerd. Gelukkig ziet de wereld hem graag komen.

Lator, doet.

# | 01:53 | admin | dos meningen

Voordeel.

Als je een homofiele HIV-besmette joodse gehandicapte blinde neger bent, met terminale kanker, heb je één voordeel:

Je mag echt óveral grappen over maken.

# | 01:29 | admin |

Bruine poll.

Oké, gaan we:

Wat denk jij als je een neger met gouden hemd, zeer grote donkere zonnebril, witte pet (met klep richting achterbak) en mobieltje nonchalant in de linkerhand in een flonkerende BMW cabrio ziet zitten?

1) Hé, is dat niet Kevin die altijd bij college staatsrecht naast mij zat? Heeft-ie het tóch maar mooi gemaakt, gekke Kev...!
2) Oh ja, da's waar ook: ze zouden hier een gangstaclip gaan opnemen.
3) Pooier! Dealer! Of allebei!! Daar rijdt mákkelijk 30 jaar petoet!
4) (... als ik m'n kleine broertje óóit nog een keer in mijn auto betrap, schiet ik 'm lek)
5) Als die neger nou even aan de kant gaat, kan ik tenminste naar die lekkere politieagente kijken die er achter staat...
6) Tering, wat een lekkere bruine jongen!
7) Ik zie geen neger. We zijn allemaal gelijk, wit, bruin, geel of rood.
8) Als ik snel ben, kan ik nog wat bij 'm bestellen...
9) Was ik maar een neger.

Antwoorden graag, per briefkaart, naar het antwoordnummer ("Hallo, dit is het antwoordnummer. Het nummer kan op dit moment niet aan de telefoon komen.").

# | 01:20 | admin | tres meningen

27 Jun '03

Luisteraars.

Om mijn tats met de jeugd van tegenwoordig niet te verliezen, luister ik elke ochtend en avond in de auto naar Radio 538. Een absolute openbaring. Niet alleen weet ik beter dan ons buurmeisje van 13 wat hip is en wat not; ik leer ook veel over de psyche, het diepste diep, van de 538-luisteraar.

Het leukste zijn de spelletjes. Je kunt als luisteraar reageren op bepaalde liedjes of geluiden, en als je dan beller nummer zoveel bent, heb je gewonnen. De gesprekken die dat oplevert zijn bijzonder verwarrend.

Je wordt namelijk teruggebeld door een 538-deejay, en da's op zich al raar. Hij voert een klein gesprekje, en roept dan ineens heel hard 'dat je de zoveelste beller bent!!'. En die luisteraars reageren steevast heel verrast. Alsof ze elke dag gebeld worden door deejays. Een voorbeeldje:

"Met Joop."
"Joop, jongen, met Niels van radio 538, de nummer één op 102FM!"
"Hoi."
"Zeg eens Joop, wat was je aan het doen?"
"Uh, ik stond net mijn lul af te vegen aan een ouwe doek in de garage."
"Mooi, mooi. En waar kom je vandaan?"
"Nou, uit de keuken, eigenlijk. Via de tuin."
"Oh, de tuin, dus. Nou, dat komt goed uit, van die tuin, WANT JE BENT NAMELIJK DE ZOVEELSTE BELLER!!!!!"
"Echt? Jeetje. Lachu."
"En daarom heb je het 538-prijzenpakket gewonnen, dat bestaat uit..."

Het gaat eindeloos door. Straks mag ik weer luisteren.

# | 15:04 | admin | Eén wijsneus

God GTI.

Je ziet 'm vaak op auto's van mensen die rare dingen met hun kinderen doen: zo'n stiekem visje. 'Bijbel aan Boord', betekent dat. Makkelijk, want je herkent mekaar meteen in de file of op de parkeerplaats van een goedgekeurde supermarkt. En dan kun je lekker heimelijk naar mekaar gaan staan glimlachen.

Ik heb eens zitten denken aan een alternatief, maar dan voor gezonde hetero's. Een gestileerde stalen erectie, bijvoorbeeld. Een gesimplificeerde aliminium kut. Een wietblad, misschien. Of een groot uitroepteken ("Hé, ik ben godverdomme normaal! Ha!").

Iemand een adres van een 'achter op de auto dingen maker'?

# | 14:03 | admin | cuatro meningen

Bende opgerold!

'Verrekijkers, geheime kranten, paspoorten maken enz, enz'

De politie wist niet wat ze aantrof in IJmuiden. "Natuurlijk zijn we geen Amsterdam of Rotterdam, maar ook híer zie je de verloedering van de maatschappij een stukje fatsoen aanvallen. De laatste tijd krijgen we zelfs steeds meer verontrustende meldingen met betrekking tot gevallen van ongewenst sociaal gedrag. In alle soorten en maten."

# | 01:33 | admin |

26 Jun '03

Volgend jaar.

Is één op de tien arbeidsgeschikten werkloos. Maar wie gaat dan al die uitkeringen regelen? Hebben ze daar geen mensen voor nodig?

# | 10:29 | admin | Eén wijsneus

KNMI (maar niet voor mij)

Tering, dat ziet er goed uit! Wat een dag gaat het worden! Terrassen, meertjes, stranden, grasvelden, dunne jurkjes, gezellig rokende Hindoestaanse barbecues, badpakken uit, biertjes, dampend asfalt.

Gelukkig zit ik weer de hele dag binnen.

# | 10:27 | admin |

Ah, een nieuwe rel.

Oké, gaan we weer. Ik leg het nog één keer uit.

Dreknek startte een humoristisch, satirisch en voor gezond-intelligente mensen bestemd forum. En natuurlijk waren daar de ongezond-niet gezonde mensen met hun opmerkingen. Dit kan namelijk niet. Dit druist in tegen, uh, bepaalde dingen die niet kunnen. Dit mag niet mogen, dit kán niet kunnen! Dit gaan we MELDEN!

En dus werd er een alarmerende contactmail gestuurd naar het Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie. Het begin van een gretig opgepakt blaatonderwerp. Want dat hele LBR, dat deugt natuurlijk ook niet!

Die hebben me daar gewoon een open én een normale directory met humoristische maar vooral DUBIEUZE plaatjes!

Nou, nou.

Dit plaatje bijvoorbeeld, namelijk deze, zou normaliter op mening (humor)log de lachspieren proberen te kietelen. Niet bijster leuk, maar wél een van die onderwerpen die bij de meeste mensen al direct giechelend werken. Dat geldt ook voor de meeste andere plaatjes. Die over het algemeen niet eens racistisch zijn, maar meer rolbevestigend. Of confronterend. Wat mij betreft in elk geval 'gezond kietelend'. Vooral voor de blanke.

En dat hebben jullie niet eens door?

# | 01:54 | admin |

De vergeten hunk.

inline



Alhoewel Wilfred Genee nog steeds niet heeft mogen toetreden tot de hemel die TVHunks heet, vind je 'm gelukkig wel op de site van Jan Vis (echt waar, Jan Vis; portal tot 1750 artiesten!).

Die Wilfred is wel oké, vind ik. Hij heeft eigenlijk altijd iets van de puberjongen die ineens zijn wulpse buurvrouw naakt in de tuin aantreft, wenkend met serene vinger. Ontwapend. Verbaasd en verrast. Maar gesprekken stokken nooit bij Wilfred. Want Wilfred weet waar-ie het over heeft.

Hij reageert gevat en snel op de onzin die hem wordt toegeworpen door ooit-beroemde sportmensen die nu ineens 'analist' heten. Maar ook grootheden als ik noem bijvoorbeeld een Willem de Kromme van Hanegem die Gasten kan-ie aan. Omdat hij zichzelf is.

En zélfs in RTL Boulevard, waar hij soms invalt en waar steeds de schaduw van straatschoffie van Erven Dorens door het décor galmt, staat hij zijn mannetje. Geen probleem. En daarom:

Beste meneer TVHunks, mag Wilfed er nou eindelijk een keer in? U kunt hem altijd ruilen voor Allard Kalff.

# | 01:29 | admin | tres meningen

Altijd en overal.

Omdat ik niet elke dag achter mijn computer zit, maar soms achter die van haar of hem of hen, heb ik iets bedacht. Ik wil namelijk altijd mijn favoriete linkjes bij de hand hebben. Of ze uitbreiden met een nieuw favoriet linkje. Daarvoor heb ik mijn persoonlijke linkpagina gecreëerd. Met handige categorieën, intuïtieve toevoegmogelijkheid en een klein stukje beveiliging. En ik moet zeggen:

Ideaal.

# | 00:26 | admin |

25 Jun '03

Het Hoge Woord.

Frontpage. FRRRRRontpage. Die van MICRRRRRosoft. De Duivel. Daar ben ik mee begonnen.

(Ja, komt u maar met de puntige zwepen... oh, u wacht nog even?)

Frontpage. Het programma dat je tegenwoordig noemt als argument om De Talentloze Mens in zijn hemd te zetten. Om hem genadeloos en tot ín het zielloze animated gif-bot af te zeiken. Om hem te ontmaskeren als de duivenmelker in een vergeten Haagse wijk die hij is. Dat was mijn startpunt. Frontpage. Want ik was tóen al slim.

Je had natuurlijk rauwe html en dat kladblok, maar dat vond ik niks. Dan moest je je bij het typen steeds voorstellen hoe het er uit kwam te zien. Bob Ross met een blinddoek, als het ware. En daar hield ik niet van. Ik vond het veel te saai en te traag. Ik wilde aan de slag. En met Frontpage kon dat.

Frontpage was boetseren met een kuub klei: niks gevoelig en voorzichtig. Trekken en sleuren aan die tabellen, en het zag er in Internet Explorer nog steeds briljant uit. Wat je trekt is wat je krijgt, zeg maar.

Zodoende werd mijn kennis van het Handige Taaltje Met Lacunes slechts mondjesmaat gevoedt. En de wsdfjwfhsatget-programma's werden tot overmaat van ramp ook nog eens steeds beter. Schoner. En ik dus luier.

In de tijd dat ik mijn sites nog niet aan iemand anders gaf om ze af te maken, gebruikte ik Frontpage. Nu heb ik aan Fireworks genoeg.

# | 23:50 | admin |

Dunne hut.

Die behulpzame paperclip van Microsoft, dáár doet prinses Margarita me aan denken. Maar die eerste kun je voorgoed uitschakelen.

# | 23:17 | admin |

Leverworst met grote stukken.

Toen ik nog niet naar school ging om te leren, woonden mijn familie en ik regelmatig op het platteland. We hadden daar een 'boerderijtje'. Door mijn moeder tot bloedens toe afgedongen bij de plaatselijke boereneigenaar (doof en half blind, maar met razendsnelle vingers); door mijn vader in veel te veel weekends opgeknapt.

Ik had dat allemaal niet door. Zodra wij met de Lada arriveerden, spoot ik de auto uit op zoek naar jongensavontuur. Kikkers vangen, vissen, koeieflatsen hinkelen (dat laatste weet ik niet zeker). Pijl en boog maken en pruimen plukken. Eindeloos buiten. Ruimte zat. Zomer zovéél je maar wou.

Vriendjes waren er ook. Die vonden het net zoals ik helemaal niet raar om mekaar 2 maanden niet te zien en dan weer door te gaan waar we waren gebleven. Zij waren de kinderen van een hele lage gemeenteklerk; ik kwam uit een artistiek gezin met NRC-abonnement. Maakte niet uit. De interesses waren hetzelfde. En als je maar gewoon heel hard kon rennen, deed je volledig mee.

In die tijd, of liever 'tijden', heb ik een lichte natuurbesmetting opgelopen. Ik was zó veel en zó vaak buiten, dat ik op een gegeven moment met gras in mijn bed moest gaan slapen. Anders lukte het niet.

Elke avond in de schemering kwamen de konijnen het konijn uithangen. Tientallen oren die, als antennes in een achterstandswijk, stijf omhoog stonden. Een paarse, nevelige lucht, met hoppende silhouetten. De lucht van hooi en vers kikkerdril. En ik met mijn pijl en boog.

Ik heb er nooit een geraakt.

# | 23:12 | admin | Eén wijsneus

Gezellig.

Ghettopoly. De variant op, ach, dat begrijp je zelf ook wel.

Bordspel voor mensen met een doorgeladen pistool in hun broek.

# | 17:06 | admin |

Metriks herladen.

inline



Need I say more? Hier, voor de verstokte fan.

(Ben ik niet, trouwens. Doe mij maar de vroege Steven Seagal.)

# | 17:03 | admin |

Generatiekloof.

Nee, opa, dat is geen calculator. Dat is een telraam.

# | 10:08 | admin |

Who's the Man?

Geheel in het kader van 'Woensdag, zelfverheerlijkingsdag', presenteer ik jullie mijn meest recente bijdrage aan Naar Voren. Knettervers.

(Oh ja, Naar voren is geen weblog. Weinig tieten, derhalve.)

# | 09:54 | admin | 17 meningen

Amerikaans stuk.

Ik heb een bijzonder diep gebrek aan affiniteit met het woord 'babe'. Helemáál in combinatie met Nederlandse woorden.

Weerbabe.
Presenteerbabe.
Toneelbabe.
Schaatsbabe.
Bloedworstbabe.

Het ergste is natuurlijk dat je al een babe kunt zijn zonder dat je daar iets van weg hoeft te hebben. Enige voorwaarde: je moet met je snuit op tv komen.

Er is ook een mannelijk equivalent. Mijn Broer-in-de-Wet Ed is zo'n TV-Hunk. Zelf kan hij er wel om lachen. Maar ja, dat is hij dan weer.

# | 09:51 | admin |

Ik zat er nét aan te denken.

Waar is Sandra?

# | 09:42 | admin |

Wat is het dan?

Zoek dat zelf maar uit.

# | 01:20 | admin |

Afrodisiacum.

Níet naar Albert Verlinde kijken.

# | 01:06 | admin |

24 Jun '03

Zeg!

Het gaat hier toch géén hangout voor zwalkende kerels worden, hè?!

# | 23:48 | admin |

Gekwelde mannen. Of juist niet.

Ik heb volstrekt geen literaire aspiraties. Dat geeft een heerlijk rustig gevoel.

Stel je voor dat je een would-be schrijver bent. Je wilt gewoon even wat typen, maar dat lukt dus niet. Een stukje over schaatsen (ik noem maar wat). Je kúnt het gewoonweg niet. Want élk woord dient raak te zijn. En elk vólgend woord als een vloeiende, adembenemende achtervolging. En dan dat allereerste woord. Het begin van het begin. Een rámp.

Dat je dan úren gaat zitten nadenken over de essentie van schaatsen. Over de innerlijke strijd van de schaatser, de opstandigheid van de geteisterde schaats, het lijden van het ijs, en het satanische tegenspel van de wind (voor het gemak schaatsen we niet in Thialf). Dat je wenend over straat loopt, denkend aan de man in de Zamboni (oh, we schaatsen weer overdekt). En zijn gezin, of misschien wel het ontbreken van een gezin. Dat je huilt om Falco Zandstra met zijn satéprikkerskuiten. Dat je schreeuwend met je hoofd tegen een ruwe muur slaat, omdat zélfs Rintje Ritsma ooit oud en vergeetachtig zal zijn. En nog steeds heb je niets fatsoenlijks op papier staan.

Laat mij maar gewoon een beetje typen. Dan schrijven we al gewoon genoeg.

# | 23:44 | admin | cinco meningen

Reclamefolders.

Ergernis. Bloed. Wéér papier wegbrengen. Spuug. Ongevraagd. Opdringerig. Godverdomme!

Van dat soort gevoelens heb ik dus helemaal geen last. Ik ben namelijk dol op die folders. Geen grotere pret dan zo'n hijgend schreeuwpakket op de mat vinden. Megapool, Bart Smit, Vobis, KPN, Dynabite, Bruna en de plaatselijke makelaar. Laat maar komen. Ik vréét het.

Ik ben namelijk een enorme liefhebber van vluchtige kost. Als ik de Revu koop, lees ik 'm van voor tot achter helemaal uit. En dan weer terug. Panorama? Idem dito met een sterretje. Geef me een Story of Privé en ik worstel 'm helemaal door. Zelfs de Veronicagids spel ik tot er niets meer te spellen valt. Zo haal ik eruit wat erin zit. Ook al is dat meestal maar weinig.

Ach, ik heb niet veel nodig.

# | 23:27 | admin | seis meningen

Poging.

Ik droeg een dikke wollen muts, een versleten parka en een lange, met bont bezette sjaal. Vreemd, dat wel misschien. De andere mensen in het zwembad keken me tenminste achterdochtig aan.

Het pierenbad was lauw, na drie weken volle zomer en honderden niet-zindelijke kinderen. Er dreven slierten vettig haar in. Ik nam een slok. Daar had je de badmeester al.

Nee, wordt niks. Dit verhaal.

MAAR BIJ NADER INZIEN...

De badmeester had geen fluitje. Dat viel me al meteen op. Op zijn stoffige apenpak, dat vól zat met oude flinters ui, prijkte slechts een vrij grote button. Ik probeerde te lezen wat de button zei, en boog voorover, richting de badkabouter. "Ho, maat, dat is dichtbij genoeg!". Briesend sprong de egel een stukje tegen de muur op. Zijn donzige staart sloeg strijdlustig tegen het asfalt. "Je wordt gebóren als boer, dat kun je niet zomaar kopen, met al je miljoenen!".

Nee, kut. Laat ook maar zitten.

# | 18:58 | admin | Eén wijsneus

Welkom, stinkende hoer!

Waarom hebben veel websites toch klokken? En waarom word je nog steeds regelmatig toegesproken met "Hallo bezoeker 203 met Internet Explorer 5.50123. Het is nu zaterdagnacht, 03.45 uur!"

De komende dagen ga ik maar eens aan een scriptje werken dat de complete surfgeschiedenis van een bezoeker terugbrengt tot duidelijke welkomsttaal.

"Hallo, overspelige! Weet je vrouw wel dat je de afgelopen weken acht keer achter Amsterdam Centraal bent gesignaleerd?"

"Hoi, vetklep (94 kilo). Al spijt van de dubbele portie spareribs die je net hebt besteld?"

"Jezus, ben je d'r nu alwéér! Als je goed had opgelet had je gezien dat ik nog op niet één van je 164 reacties heb gereageerd. Ga een cursus doen of haal de LEGO van zolder!"

Oh, stom van me. Ik kán helemaal niet programmeren!

# | 00:42 | admin | cuatro meningen

23 Jun '03

Googlezooi.

Op zoek (woordgrap) naar kadootjes en dingen enzo van die vrolijke machine? Hier dan.

# | 23:26 | admin |

Schietslip.

Ook altijd moeite met die bobbel onder je suède jekker? Hier. Handig!

# | 23:20 | admin |

Artistique.

In zijn nieuwste project, 'Le feu du printemps aux oiseaux circulaire', begeeft regisseur Patrick Chamoux zich in de boeiende wereld van het circus (le Cirque). De 44-jarige Parijzenaar, bekend van zijn vorige films, belicht op indringende wijze het moeizame leven van Claude Tristan, een éénbenige koorddanser die lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette. Niets is wat het lijkt in dit ruim 7 uur durende, uit de losse pols geschoten meesterwerk. Chamoux schijnt al plannen te hebben voor een opvolger. Maar dat zij hij de vorige keer ook.

# | 23:10 | admin | Eén wijsneus

Stofgrap.

Zelf niet gevat genoeg om indruk te maken op het andere geslacht? Trek een barshirt aan. Hoog 'kauwgumpakje met muizenval'-gehalte. Maar daar houden jouw vrienden toch van?

# | 22:53 | admin |

Saaie kat?

Kleed 'm gezellig aan! Er is van álles te vinden. Van een geinig kikkerpakje tot een stoere zeemanskraag. Een japans initiatief, dus dan weet je het wel.

# | 22:34 | admin | dos meningen

Enthomophagy.

Oftewel: eten wat je onder de stenen in je tuin vindt. Hier meer (onderaan die pagina staat trouwens een heel leuk rijtje boeken ter inspiratie).

# | 22:23 | admin |

De volgende morgen.

Misschien net zoiets als al die wonderbaarlijke pikvergroters? Sober-x, voor tegen de katerrrr.

# | 22:16 | admin | dos meningen

Yakburger.

En andere gezellige exotische stukken vlees. Keurig thuisbezorgd. Kortom: awesomesteaks.

# | 22:09 | admin |

Racen in de huiskamer.

Hier gaat een aantal vriendjes heel erg van kwijlen. Ik niet, overigens.

# | 21:54 | admin |

Het is pas écht erg...

... als je je eigen stront niet lekker meer vindt ruiken.

# | 19:03 | admin | Eén wijsneus

Mister Jones.

Onze werkster is 1 meter 85 lang, pikzwart en een man. 'Jones', zoals we 'm noemen (want zo heet-ie ook) komt uit Ghana. En dat is natuurlijk vreemd.

Waar Jones vandaan komt vált namelijk helemaal niets op te ruimen. Het hanteren van een stofzuiger, met al dat zand op de vloer, is ook niet in zwang. En het opmaken van bedden, het uitruimen van de afwasmachine en het lappen van ramen, is er niet echt populair. Toch doet Jones dat allemaal. En, met verve.

Jones lacht de hele dag door. Ook dat is best vreemd. Ik weet waar hij vandaan komt en waarom hij nu hier is. Daar zou ik niet bepaald vrolijk van worden. Maar hij is het wel. En dat werkt aanstekelijk.

Overigens is het opruimen en schoonhouden van Huize Marnix geen sinecure. Met een explosief kind van nét geen twee, een moeder met steeds wisselende creatieve hobby's (inclusief touwtjes, kraaltjes, stukjes steen en tubes verf) en een vader die ook niet bepaald bekend staat om zijn ordentelijke inslag, kan onze werkster eigenlijk elke week weer helemaal opnieuw beginnen. Maar hij lacht erom. Typisch Jones.

Ik mag niet klagen, maar  mijn schoonmaakdroom  is eigenlijk een 60-jarige maar topfitte vrouw uit de jordaan. Truus of Riek of Janny. Iemand die haar eigen huis ook nog elke dag doet. En die mij op mijn flikker geeft omdat ik 'dat kopje daar helemaal niet had moeten neerzetten'. Zo'n mopperende tornado. Zijn die er nog?

# | 15:25 | admin | ocho meningen

Lekker slecht.

inline



Op zaterdag doet Marnix de boodschappen. Dat is riskant. Niet zelden, namelijk, is het vrijdag laat geworden, met alle ellende van dien. En zo loop ik dus die middag met een gonzend hoofd door de supermarkt.

Dat gonzende hoofd wil dan alleen maar gonzende dingen. Rundvleesslaatjes, veel eieren met spek, vette worsten, ranzige snoep, sateetjes, tacosaus (om gewoon rechtstreeks naar binnen te lepelen), hotdogs voor in de magnetron en gevulde koeken. Het is maar net waar ik tegenaan loop. Improviserend winkelen. Dat moet je dus vooral niet stoned doen.

Voor de rest heb ik gelukkig een lijstje.

# | 13:37 | admin |

Krijg nou wat!

'Geachte heer / mevrouw.

U heeft de limiet overschreden voor diskgebruik en/of dataverkeer op het domein 'marnix.nl'.

De toegestane limiet voor diskgebruik binnen dit domein is 31457280 op dit moment gebruikt u 40588295.

De toegestane limiet voor dataverkeer binnen dit domein is 3145728000 op dit moment heeft u verbruikt 402091541.

Wij vragen u het diskgebruik/dataverkeer terug te brengen of het pakket te upgraden.

Met vriendelijke groeten,'

Fijn, hoor. Ik stuur nog eens wat klanten naar jullie door!

UPDATE:

De zaak is op uiterst hoffelijke wijze geschikt. Lang leve Protagonist!

# | 13:20 | admin | ocho meningen

Powerpoint en tieten.

Als werknemer kun je ontslagen worden voor het in werktijd bekijken van porno. Maar hoe zit het eigenlijk met de baas?

# | 13:09 | admin |

Draagbaar.

Prima initiatief, natuurlijk. T-shirts that suck. En een slicke site.

Kan alleen niet kiezen.

# | 13:05 | admin |

22 Jun '03

Zomaar.

Een spontane buurtbarbecue op een doodgewone maar wel zonnige zondag. Dat er ineens uit alle hoeken en gaten vlees en brood en saus en zooi wordt aangedragen. Gewoon, omdat je toevallig buiten stond op het pleintje.

Ik ga nu even de kip marineren. Want kneuterigheid gaat het helemaal maken!

# | 16:49 | admin | seis meningen

Vodafaal.

Sinds ik zo'n David Beckham Kijk Mij Nou-mobieltje van Vodafone heb, bel ik steeds minder. Want het bellen is gewoon ronduit KUT. Volgens mij heeft Vodafone veel te veel abonnementjes verkocht, en is hun netwerk daar niet op berekend. Zo'n 80% van de gesprekken gaat verkeerd, omdat ik de beller niet kan verstaan. En dat mms-en is helemáál een ramp. Heb je net een kekke foto geschoten, kan-ie weer eens niet verstuurd worden. Of, ook leuk, je kríjgt een foto die vervolgens nooit meer binnenkomt.

Ik heb ze net gemaild. Als klant van het eerste uur (alleen KPN en Libertel waren toen nog actief) verwacht ik smetteloze service. Benieuwd of ze daar een beetje handig mee omgaan.

U hoort het nog wel. Ik meestal niet.

# | 15:35 | admin |

21 Jun '03

Gratis (en dus natuurlijk deel 3)

Hierna houd ik er even mee op. Qua plaatsen. Waarschijnlijk. Ik moet namelijk wél aan mijn Buma/Stemra denken...

Maar goed. Hier heb je dan rosé en zon en mokkels en vrolijk en gezellig enzo. Enjoy.

# | 20:09 | admin |

Gratis (deel 2)

Speciaal voor Bicatmichaelnet: niet vrolijk.

# | 20:02 | admin |

Spuiten.

Je hebt graffiti, en je hebt Banksy.

# | 18:43 | admin |

Geen haar.

Ik zal wel wereldvreemd zijn, hoor, maar waarom hebben kleine joodse jongetjes toch zo vaak van die nepbakkebaarden?

UPDATE: net even aan mijn joodse overburen gevraagd. En wat blijkt? Het zijn helemaal geen bakkebaarden! Ze mogen gewoon tot hun derde levensjaar niet geknipt worden. Om een bepaalde reden, maar daar kwamen ze zo gauw even niet op. Nou ja. Ik weet het nu tenminste. Als ik óóit nog kapper besluit te worden, doe ik alleen maar Knipfeesten van net 3 jaar geworden joodse kindjes.

# | 18:36 | admin |

What's another year?

Tering. Zo hoef ik nou óók weer niet gevonden te worden...

# | 17:51 | admin | Eén wijsneus

België.

Aan mijn stats kan ik zien dat er heul veel vlamingen (dat zal toch wel, qua taal?) op bezoek komen. Dat vind ik leuk. Maar jongens: is het in België verboden te reageren? Mag je alleen maar amechtig lezen en verder niets?

Kom op! Klim in uw toetsenbord en toets een vrolijk woordje mee!

Ik vind het goed, en ik run deze tent.

# | 17:49 | admin | dos meningen

Neuken met een schort om.

Er alleen lekker uitzien of een grote lul hebben, volstaat tegenwoordig niet meer. Een man moet ook koken voor zijn sex. Hier het recept voor de zaterdag.

Nodig:
300 gram droogkokende rijst
bakje ordinaire roze garnalen (AH)
1 kipfilet
1 Chinese kool
1 grote ui
1 dunne prei
1 knoflookteentje
50 gram taugé
ketjap asin (zout)
4 eetlepels olie (5 mag ook)
1 eetlepel scherpe kerriepoeder
zout en peper (uiteraard)

Gaan we:
Rijst koken en op een plek neerzetten waar je er niet over kan struikelen. Kool in smalle reepjes snijden (het lijkt veel, die kool, maar het wordt vanzelf minder). Ui en prei (alleen het witte en lichtgroene gedeelte) snijden, taugé wassen. Kipfilét in klein stukjes snijden en lichtbruin bakken. Uit de pan halen en ergens neerzetten waar je het weer terug kunt vinden. Verhit nu de olie in een wok. Fruit de ui er precies 1 minuut in. Flikker dan de kool, de prei en een uitgeperst knoflookje erbij, en bak het geheel 5 minuten. Daarna kerriepoeder, zout en peper erbij, en flink blijven roeren. Als je de kerrie gaat ruiken, mik je de garnalen, de stukjes kip en de taugé erbij. Ook de rijst komt er nu (in kleine gedeeltes) bij. Flink blijven doorscheppen. Warm genoeg? Vuur uit. Opscheppen en dan de ketjap er overheen. Snel opeten, want er moet nog geneukt worden.

(Dit recept printen? Ja, dat zoek je zelf maar uit!)

# | 15:20 | admin | tres meningen

Computerterroristen.

Er zijn goed beschouwd slechts twéé soorten Mac-gebruikers: Grafisch ontwerpers en Stewardessen (een paarse iMac, meestal). Die tweede groep gebruikt 'm nooit; de eerste groep juist veel te veel.

Jaren geleden werd mij verteld dat je met een Mac zo enórm goed kon multitasken. Dat kon je op een pc wel vergeten. Die was hopeloos op dat gebied. Maar het gekke is: toen ik/wij een jaartje geleden regelmatig samenwerkte(n) met iemand die een G4 op zijn bureau had staan, kwam ik er achter dat die apparaten net zo goed waardeloos zijn. Die Mac liep nog vaster vast dan welke pc ook. Dat ding was niet vooruit te bránden.

Mensen met een Mac zijn tegenwoordig ware predikanten. Zij geloven in hun Apple op een welhaast fanatiek religieuze manier. Waar ik gewoon mijn pc's gebruik omdat ik ze gebruik, is het voor hen een 'way of life'. Ze verdedigen dat fel en met groot vertoon, zélfs als ze helemaal niet worden aangevallen. Een beetje hetzelfde als figuren die koketteren met een obscure browser uit Scandinavië, en dan zeiken als je website er raar uitziet.

Bill Gates is gewoon een sluwe kerel. Denk je nou echt dat hij er één seconde wakker van ligt als je Linux draait? Flikker toch op met je elitaire geknutsel.

# | 14:48 | admin | diez meningen

Geen boek dus.

Ik heb er wel eens aan gedacht een boek te schrijven. Met van die papieren en zo'n kaft. Dat je dan in de boekenwinkel staat en tegen de bejaarde naast je kunt zeggen: "Hé, bejaarde, zie je dat boek? Dat is toevallig wel MIJN boek! Kopen, nu!" Dat je wordt uitgenodigd om over je boek te praten ("Hoe kwam je eigenlijk op het idee om over een schizofrene pinguin te schrijven?"). Dat je naar het boekenbal mag, en wordt gepepen door mokkels die zijn afgewezen door Arnon Grunberg. Dat je in de bibliotheek staat, maar heel vaak ook niet. Dat je steeds mensen tegenkomt die vragen wanneer die opvolger nou komt. En dat je die opvolger helemaal niet schrijft, maar toch gewoon lekker in Zuid-Frankrijk zit, betaald door je uitgever. Daar heb ik dus wel eens over gedacht.

Maar dat doe ik wel vaker.

# | 13:40 | admin | Eén wijsneus

Milieu-nihilist.

Ik flikker lege batterijen gewoon in de vuilnisbak. Glazen potjes trouwens ook. En takken en oude bossen bloemen, hup, die gaan er ook gewoon in. Het is toch afval. Of zie ik dat verkeerd?

# | 13:31 | admin | siete meningen

Gratis.

Iedereen weet natuurlijk dat ik een ontzettend harde bikkel ben. Een vent die je liever niet tegenkomt. Iemand die praat met zijn vuisten. Die discussies in de kiem smoort  door er direct op los te rammen. Met een harde, kale kop, en een gestaald vechterslijf. Een hufter. Dat weet iedereen.

Maar wat bijna niemand weet, is dat er achter dat grimmige uiterlijk een gevoelig mens schuilt. Dit is óók Marnix.

(Nummer 9 van de CD die ik vier jaar geleden maakte. En het is nog waar ook.
Oké, straks doen we een vrolijk nummer.)

UPDATE: We doen géén vrolijk nummer. Want vrolijk gaat het helemaal niet maken.

# | 12:50 | admin | dieciséis meningen

Commercial.

"Hé, Jan. Wat heb jij nou aan?"
"Dat is een trui, Otto."
"Mooie trui, Jan."
"Dank je, Otto. Die trui komt van ABCD Trui."
"Van wie, zeg je?"
"Die trui die komt van ABCD Trui."
"ABCF Broek?"
"Nee, ABCD Trui."
"Oh, ABCD Trui."
"Ja, van ABCD Trui."

Pay-off: "ABCD Trui. Voor een mooie trui."

# | 11:35 | admin | Eén wijsneus

Vet stoer!

Wat is dat toch? Een obligate mening pakken en er dan met z'n alleen heel hard schreeuwend achteraan hollen. Verontwaardigd lopen doen over verkrachters, seriemoordenaars, nazi's, kinderlokkers en dictators uit vage landen.

Mensen met voorspelbare denkbeelden gaan volledig uit hun plaat. Om wat?

Volg die allejezus boeiende, leerzame discussie op http://neon.bloggedup.com. En laat vooral weten wat jij ervan vindt. Deed ik ook.

# | 10:17 | admin | tres meningen

20 Jun '03

Beesten.

Een kip die je 's nachts steeds wakker maakt met een kutsmoes.
Een beer die constant het laatste beetje cola uit je koelkast haalt.
Een kaketoe die zich in je dashboardkastje verstopt en er dan op de snelweg ineens gillend uitkomt.
Een giraffe die keer op keer zijn nieuwe stropdas terugbrengt naar de winkel.
Of een egel die onder je bed ligt, en een pantoffel nadoet.

Kortom: www.plaagdieren.nl.

# | 12:56 | admin | Eén wijsneus

19 Jun '03

Stukje ambitie.

Natuurlijk, aan de site van mijn bedrijf zie je ook echt wel af dat-ie al ruim drie jaar oud is. Makkelijk zat. Geef ik zo toe. Maar als je pretendeert een bedrijf te zijn 'dat bestaat uit programmeurs, designers en developers die veel aanzien genieten in de design en developers community ten aanzien van hun werk', dan heb je toch niet zulke ranzige Dreamweaver code?

# | 23:44 | admin | tres meningen

Bijklussen.

Tijdens een hilarische kliktocht langs Google-resultaten op 'jong en dynamisch', kwam ik dit typisch Belgische baantje tegen.

# | 23:08 | admin |

Gewetensvraag.

inline



Elke morgen, op weg naar Dingen Maken, rijd ik langs de Amstel. En daar rennen dan mensen. In trainingspakken of strakke broekjes. En dan denk ik: dat moet ik ook doen, rennen.

Maar wie doet dan mijn werk?

# | 10:44 | admin | cuatro meningen

Loesje!

Alhoewel Marnix al die tekstvondsten echt enórm ludiek vindt, heeft hij zich nederig gewaagd aan een kleine huiscollectie. Gratis en extreem voor niets. In de postjes onder dit postje. Een stuk of vier. Ofzo.

# | 01:46 | admin |

"Al slá je me dood..."

En dat mensen dan een slaande beweging maken.

# | 01:42 | admin |

Er gaat geen dag voorbij...

... zonder een nacht die hetzelfde deed...

# | 01:35 | admin |

Als haren op mijn hoofd...

Maar dan ga je toch denken: heb ik minder spijt na een bezoekje aan de kapper?

# | 01:32 | admin | Eén wijsneus

Zeker weten!

De vraag is alleen: kan ik me dat morgen nog herinneren?

# | 01:30 | admin | Eén wijsneus

18 Jun '03

Qua.

Soms, als je er even niet meer uitkomt, moet je er juist íngaan.

# | 23:16 | admin |

Zwendel!

Meedoen aan een online game waarmee je prijzen kunt winnen. En dan niet alleen voor jezelf spelen, maar óók voor anderen. Nobel, wellicht, maar niet helemaal de bedoeling.
Lees de bloedstollende ontknoping...

hierrrr...

# | 11:17 | admin |

17 Jun '03

Jííííííhááááá!!.biz

Wees er snel bij. Of niet.

Op multilingualnames.net, kun je in elk geval domeinnamen met accenten en symbolen aanvragen. Hier (op http://www.multilingualnames.net/index2.asp) dus.

Ik sta niet in voor de betrouwbaarheid, maar het lijkt best grappig.

# | 17:01 | admin |

God als natte jas.

Als ik op zondagmorgen 2 of 3 (met kind, in dat geval) snuiters naar mijn voordeur zie schuifelen, kan de pret beginnen. Ik mag namelijk graag, met de deur half open, een boom opzetten over de waanzin van religie. Met vriendelijke doch luide stem.

Dankzij een brede ervaring en úren interessant gepingpongpraat in het verleden, weet ik nu al na drie zinnen het ultieme antwoord uit de Brengers van het Blijde Nieuws te forceren: "tja, dat staat in de Bijbel".

Maar dit, dit is anders...

'U hebt Christus aangetrokken als een kledingstuk.'

# | 09:02 | admin |

Naamgeniet.

Nee, dit ben ik niet. Meneer heeft sinds maart dan ook niets meer te melden.

Hobbies: theater en (berg)wandelingen. Ik zal 'm dus wel nooit ontmoeten.

# | 08:47 | admin |

16 Jun '03

Auwww.

inline



'If you're here to see some nasty, sick, infected wounds.... You came to the right place.

Sendmeyourwound. Een mens moet toch een hobby hebben?

# | 18:47 | admin | Eén wijsneus

Kleine meisjes.

We waren vandaag even bij Endemol in Aalsmeer. Bij de artiesteningang stonden 3 meisjes. Jaar of 13, 14. Jong, maar toch een beetje oud alweer. Blote buikjes (één met piercing). Ze hebben natuurlijk vakantie. En wat ga je dan doen?

Sterren spotten.

Daar stonden ze dan. Te spotten. Wij werden ook gespot. Hun kennersblik voelde wat ongemakkelijk aan. Het is dan ook lang geleden dat ik nog voor een soapie kon doorgaan. En voor Ron Brandsteder ben ik zo'n vijfentwintig centimeter te klein.

Het was wel lief, eigenlijk. Drie kleine navelbuikjes op een zonnige dag. Hopend op Winston, Froukje of een ander supertalent.

Ze wisten waarschijnlijk niet dat het tv-seizoen op z'n reet ligt.

# | 18:41 | admin | Eén wijsneus

Logosch?

Kijk, dat noem ik nou nog eens service van Konami: downloadbare logo's van hun games.

Maar wat moet je er eigenlijk mee?

# | 18:30 | admin |

Draaierig.

Als je er op gaat letten, wordt het ineens nogal frappant. Zeg maar. Alhoewel dat natuurlijk met alles is. Maar goed: logo's met een spiraal erin.

# | 18:26 | admin |

14 Jun '03

Pratende drol.

Dat ik dat niet eerder heb ontdekt. Feestartikelen.nl. Fun voor fantasielozen.

# | 02:05 | admin | dos meningen

Ar en Bie.

Puff P Diddy Daddy. Dat vind ik zó'n ongelooflijke sukkel. Met die onderlip die maar stoer naar voren blijft steken. Altijd maar die zonnebril. Een man die het niet eens als tweede verkoper bij de AKO had gered. En maar wapperen met die handen. Beetje Brainpower nadoen. Binnenlopen op verwarde meisjes en would be Negers uit da Ghetto.

Dat heb ik trouwens sowieso tegen MTV, TMF en de Box. Dat Amerikaanse.

Alleen maar zweetnegers met gouden kettingen. En een hele roedel glimmende mokkels er omheen. Eenheidsworst pur sang. Machismo als asset. The Man uithangen op video. Maar zelf een belastingformulier invullen, ho maar.

# | 01:21 | admin | tres meningen

13 Jun '03

Ivo op de Antillen.

inline



Net met een schuin oog zitten kijken naar De TV-show. Het grappige is dat het al jaren lijkt of Ivo alleen maar aan het herhalen is. Zó gigantisch evolueert zijn programma mee. Een komkommershow, is het geworden.

Ivo. Niehe. Vloeibaar Frans. Zweetsnor. Altijd kekke jasjes. Heeft het steevast over 'pappá' en 'mammá'. Stelt nóóit kritische vragen. Maakt schalkse grapjes in de vorm van '... en toen wist u dus zeker dat de klok stilstond!'. Heeft zóveel respect voor zijn gasten, dat ie het liefst helemáál niet langs ging. Voetveeg van vorsten. Professioneel Ja-knikker. Een egel zonder naalden.

Niehe. En dan nu: Johnny Logan.

# | 22:18 | admin |

Ranzig. Maar wel lekker.

Dat gelóóf je toch niet: lui die hier terechtkomen via deze zoekwoorden in Google.

# | 17:01 | admin | Eén wijsneus

Echt waar, heb ik dat gezegd?

inline



Op het moment zelf heb je niks in de gaten. Drinkt makkelijk weg. Zacht, en een tikkeltje zoet. Aangenaam. Maar het slaat dus stiekem stukken uit je geheugen. Dat heb ik nu. Een geheugen met een hoop foutmeldingen.

En dat allemaal door dit flesje.

# | 16:22 | admin |

12 Jun '03

Haring met Champagne.

Naarmate wij ouder worden, doen we steeds minder aan verjaardagen. Minder kadootjes, minder poespas. Het kan ons namelijk, zo beweren we, steeds minder schelen.

Daarom maar weer eens wat aandacht geschonken aan deze Basdag.

Proost, gabber.

# | 16:13 | admin |

11 Jun '03

Nummer één bij Google.

Ik kreeg een mailtje van Zildjian (heeft waarschijnlijk iets met bekkens). Of ik wist dat we op nummer één staan bij Google op de zoekwoorden 'jong en dynamisch'. Wist ik niet. Maar ik lach me wel helemaal suf. Vooral om hoe het komt.

Nummer één van -op dit moment- 10.500 pagina's. Daar zouden al die clubs die het wél serieus bedoelen vast wel iets voor over hebben.

Hehe. Sukkels.

# | 19:03 | admin | tres meningen

Tekst over woorden.

Net een stuk ingeleverd voor Naar Voren. Fascinerend, wel, dat schrijven over schrijven. Het houdt nooit op.

Ik vraag me wel eens af hoe dat nou eigenlijk zit met die cursussen. Bij de LOI, bijvoorbeeld, kun je leren voor copywriter. Hoe zal zoiets gaan?

Ik denk dat je begint met marketing. Wat van die basisdingen. Over proposities. Doelgroepen. Unique Selling Points. Een beetje over de geschiedenis van reclame. De ontwikkelingen. Zoiets. Dat begrijp ik wel. Maar hoe verloopt de praktijk? Laat me eens een poging wagen:

'De Firma Bliksma uit Weert heeft al jaren een florerend autobedrijf. Men verkoopt enkele Japanse merken uit het middensegment, en verricht tevens werkzaamheden aan deze automobielen. Tot zover niks aan de hand. Echter... sinds kort is er in de regio een concurrent bijgekomen, die ongeveer dezelfde diensten aanbiedt. Jan Bliksma, directeur en tevens Hoofd Communicatie, wil niet wachten op wat komen gaat. Hij heeft 40.000 Euro uitgetrokken voor een campagne in een landelijk dagblad, een billboard, huis-aan-huis folders en een brief aan bestaande klanten. Uw opdracht: verzin een concept voor deze actie en schrijf de benodigde teksten.'

Het schijnt dat je tegenwoordig ook 'les op afstand' kunt krijgen. Dat fascineert me mateloos. Je zit dan dus waarschijnlijk met een mislukte Copywriter op de Messenger. Hij is je Docent. 'WordMaster', zo heet hij op het web. Je kunt 'm vragen stellen, elke dinsdag- en donderdagavond van 20.00 tot 21.45 uur (daarna is hij te lam om nog zinnig te kunnen reageren). En hij reageert natuurlijk op het ingeleverde huiswerk.

Hoe word je Tekstschrijfleraar Op Afstand? Ik zie hopeloos gesmoorde ambitie. Ik zie iemand voor me die het in de Randstad niet kon bolwerken. Die vervolgens bij Smeulhoven, Zienstra & Partners aan de slag kon. In Drunen. En daar na 3 jaar regionale bakkers, modezaken en een enkel electrotechnisch bedrijf zijn vrouw begon te slaan.

Elke dinsdag- en donderdagavond is hij even God. Want zelfs híj weet meer dan een beginnend broodschrijver. Zo af en toe zit er een meisjesleerling tussen. En terwijl zij vol bewondering aan zijn digitale lippen hangt, pakt hij zijn harde pen ter hand. Zwoegend, met één schokkende hand op het toetsenbord, stelt hij steeds minder relevante vragen. Maar hij is creatief.

Misschien wil ze 'm wel eens ontmoeten...

# | 18:09 | admin |

Echt niet.

Ik heb me altijd afgevraagd hoe het zou zijn om dwars door de rij heen te lopen. Niet beleefd wachten, maar meedoen met de jongens van het oude plein.

Meedoen, zoals we allemaal stiekem zouden willen. Brutaal, gewoon, doen. Met opgeheven kin, de schouders achteruit. Misschien wel licht neuriënd. Misschien ook niet. Maar in elk geval...

De norse man met zijn kale, platte schedel passeren. Zelfverzekerd.
Voorbij de slanke moeder in flanel.
Haar kinderen, ongeduldig als altijd, met schelle, vreemde stemmen.
Gewoon doorlopen, met vastberaden, strakke blik.
Langs het stel dat altijd schijnt te zoenen. En het meisje, dat ene meisje.
Richting, richting. Richting ... thuis?

Elke dag. Maar ik doe het niet.

Of wel?

(en nou vooral niet serieus reageren!)

# | 02:48 | admin |

Ventiel.

Het slaat nergens op. Dat weet ik.
Het zorgt alleen maar voor meer zooi. Weet ik ook.
Daar dóen ze het voor. Jáha, weet ik.
Houd je nou gewoon in! Nee!!!

Want als het 34ste dagelijkse mailtje met commerciële bedoelingen, ongeacht de aard, mijn inbox bereikt, sta ik niet meer voor mezelf in. Dan ga ik voor de keiharde reply...

YOU FUCKING STUPID ASSHOLES KEEP SENDING ME FUCKING MAIL I DON'T FUCKING WANT! STOP FUCKING BOTHERING ME, OR I'LL HUNT YOU DOWN AND KILL YOU AND YOUR LITTLE BABIES REALLY BAD, YOU FUCKING MORONS! STOP IT FUCKING NOW!!!!



... en het werkt altijd. Voor mij, tenminste

# | 00:10 | admin | cuatro meningen

10 Jun '03

Even.

Oh, sorry! Ik had helemaal niet door dat je er was!

Ben even bezig met een artikel. Heb ik beloofd. En ik zit er nu lekker in.

Jaja, jij krijgt wat er overblijft. Echt waar.

Lator.

# | 22:43 | admin |

09 Jun '03

Werkloos, maar níet kleurloos.

Het effect van de armzalige economie is op straat goed zichtbaar: nog nooit zoveel zongebruinde mensen gezien.

# | 18:02 | admin |

Banddebielen.

Vanavond om 21.42 op Nederland 1: Het Beste van de Jostiband. Hoe kan dat nou 3 kwartier duren?

# | 18:00 | admin |

Horlogegeheugen.

Voor de liefhebber van computersnufjes: Het LAKS Memory geheugen horloge. Maximaal 128 MB. Met handig weg te frutselen USB-kabel.

# | 15:35 | admin | Eén wijsneus

Pierre Bukmaar.

'Ik kende Katja Schuurman absoluut niet. Ik wist dat ze in Goede Tijden had gespeeld. Dat ze uit hetzelfde circuit kwam als die blonde acteur, die Antonie Oerlemans. Of Kamerling, ja.'

Want Pie-air Bokmens is namelijk een interessant en serieus theateracteur (pleonasme?). Bejubeld. Bekroond. Een puur acteur met rauw talent. En dan weet je dus per definitie helemaal níets van wat er zich in de wereld buiten de schouwburg afspeelt. Dat hoeft namelijk niet. Het edele toneel is méér dan genoeg. De wereld is een bizar schouwspel. En toneel is de kunst van het krampachtig leven. Pjèr zegt:

'Toneel is ontstaan uit het ontzag van mensen voor de natuur, voor alles waar ze zich van afvroegen: WHY? Men dacht: als we elkaar nu eens naspelen, misschien zien we dan de zin van wat er echt gebeurt.'

Oh, echt? Ik vind toneel over het algemeen slaapverwekkend, elitair, herhalend, slap, slecht, saai, betweterig en vermoeiend. En dan zou je dus, als toneelspeler, weten hoe het écht moet? Omdat je Het NRC Handelsblad of Het Parool leest? Die voorgekauwde meningen voor intellectualia?

Het leven is niet meer dan een mix van voetbal, snackbar, salaris en sex. Maak het vooral niet ingewikkelder.

# | 02:25 | admin | tres meningen

08 Jun '03

Domeinnaamverzinner.

Je hebt dus eindelijk genoeg gespaard voor een éigen domeinnaam? Maar welke wordt het?

Laat Salvador Dali je uit de brand helpen.

# | 23:50 | admin |

Martin de Reus.

Hehe. Probeer vooral eens wat sublinks.

Het is duidelijk dat men is overdonderd door de feiten.

Mooi man.

'Deze site is in ontwikkeling'. Ik dacht het wél.

# | 03:14 | admin | Eén wijsneus

07 Jun '03

Deostrepen?

Volgens de tv-filmpjes van Rexona gaan veel vrouwen héél ver om witte deostrepen te voorkomen. Ze duiken bijvoorbeeld van een balkon, 3-hoog naar beneden, dóór een bevallig jurkje heen, in een struik. Om die strepen maar te voorkomen.

Kan iemand mij uitleggen waar dit over gaat?

# | 23:57 | admin |

Flapdruil.

inline



Al sinds zijn eerste film, class (met rob lowe), vond ik het een wandelende spons. Een zeemleren kwijlbek, een aanfluiting voor het man-zijn. Drie manieren van kijken, had-ie. En ze waren allemaal even slap.

Daarna volgenden nog 48 films (tenminste: volgens De Database). St. Elmo's Fire ken je vast wel. En Pretty in Pink. Mannequin misschien. Of Weekend at Bernie's (lol met een lijk). Maar wát-ie ook deed: het blééf die zelfde natte regenjas. En toen-ie uiteindelijk overstapte op thrillers, actie- en karakterilms, was zijn lot als C-acteur bezegeld.

Mensen die lijken op een platgekauwde slak, moeten niet gaan acteren. Stop ze direct in een terrarium.

Benieuwd wat de residerende ratelslang denkt.

# | 23:51 | admin |

Reclame? Dat kan ik ook!

Het reclamebureau van postordergigant Neckermann is geen reclamebureau. Voor hun radiocampagne hebben ze namelijk Jos uit de postkamer ingeschakeld.

Jos, 35 en nog volstrekt maagd, kan namelijk leuk uit de hoek komen. Hij schrijft ook malle stukjes voor het personeelsblad. En hij kent het bedrijf natuurlijk als geen ander. Daarom dus, werd het Jos.

Hij kreeg 250 Euro en een week vrij om na te denken over een 'prikkelende kreet die oproept tot nieuwsgierigheid naar de propositie die Neckermann als bedrijf en qua website biedt met betrekking tot de prijs/kwaliteit-verhouding'. Hij begreep er natuurlijk geen fuck van. Maar Hét Idee was al snel geboren.

Want ging het in dezen niet vooral om extra korting op kleding? En was er niet zo'n zin die je onder vrienden (ook al had hij die niet) wel kon bezigen, maar in het openbaar en helemáál in reclame maar beter kon vermijden? Die was er. Missie volbracht.

Daarom nu op de radio, namens Neckermann:

"Krijg de kleren."

Een vrouwenstem corrigeert snel de eventueel verkeerd ingeslagen denkroute van de luisteraar. En Jos krijgt nu eindelijk aandacht van Tiny, de receptioniste met het roze konijn op haar pc.

# | 21:08 | admin |

Tyfusteringkutkankerneukslet!

inline



Volgens de Bond tegen het Vloeken is dat geen vloek. Want vloeken is 'het misbruiken van de naam van God of van Jezus Christus'. Het kopje valt onder 'schuttingtaal en verwensingen'. Maar waarom is vloeken nou zo kwalijk?

'In het derde gebod verbiedt God het onnodig en leeg (ijdel) gebruik van Zijn naam (Exodus 20:7). Wie vloekt, overtreedt dat gebod. Al in het Oude Testament komen we dat verscheidene keren tegen, bijvoorbeeld in Leviticus 24: 10-23. Welke vormen vloeken in de loop der eeuwen ook aangenomen hebben, alle zijn ze terug te voeren op overtreding van het derde gebod.'

En dan zeg ik: nou én? Als ik vloek, overtreed ik dus het derde gebod. Wat kan mij dat nou schelen? Al was het het driehonderdenvijfentachtigste gebod! Dat is toch geen steekhoudend argument?

Hier, pak aan:

'In de telefoongids van Oude Pekela staat de heer F. Jansen op de 132e pagina. De gids van Leiden, daarentegen, vermeldt maar liefst víjftien F. Jansens, beginnend op pagina 385.' Welke gids is hier nou in overtreding? Moeten we Jansen gaan vervolgen? Het is goddomme maar een bóek!

Als je de jeugd van het vloeken wil afhelpen (en de jeugd blijft tóch de toekomst), moet je met alternatieven komen. Jeugd leest niet, dus zo'n testament dat ouder is dan hun opa maakt geen indruk. Je moet het gewoon creatiever aanpakken. Ik zou zeggen: maak een deal met GTST.

Laat Ludo een keer heel duidelijk hard en onhandig tegen een deur aanlopen. En in plaats van 'kut, godverdomme tyfus kolere fokking deur!', zegt-ie dan 'proeliewoelie!' (wel fel, uiteraard). Proeliwoelie! Snavverdarig!! Lipifinus!!! Houd dat een paar maanden vol, lanceer dan Georgina en Daan in 'Zwozzelbezen The Movie' en er is geen puber meer die zich vergrijpt aan het derde gebod. Gegarandeerd.

(Oh ja, misschien vind je het leuk om mee te doen aan de sloganwedstrijd.)

# | 20:32 | admin | seis meningen

'Hi, Marnix, you smell like swiss cheese.'

Best leuk gemaakt. Mannen en vrouwen spreken na wat jij getypt hebt. In vier verschillende talen, en met verschillende accenten. Niet moeilijk om hiermee uiterst lollige en bijzonder creatieve dingen met vrienden uit te halen.

Hier.

# | 18:47 | admin |

Dat.

Dat je thuiskomt met 50 kilo boodschappen. Dat je de hele bende gaat distribueren in je huis. Dat het heet is. Dat het zweet sneller van je hoofd stroomt dan je kunt pissen. Dat je in een stomend schuurtje staat om melk, wijn en bier in de koelkast te dumpen. Dat het vocht vanuit je wenkrauwen in je ogen drupt. En dat je dan ineens die ijskoude, beslagen fles sinas ziet liggen...

UPDATE: Dat je nog zestien keer terug moet omdat het spul zó zoet is dat je steeds meer dorst krijgt. Nu probeer ik het maar met pils.

UPDATE2: Het is gelukt. Ik heb geen dorst meer. Alleen zin in pils.

# | 17:46 | admin |

Jopen.

inline



Hoe leg je je vriendin uit dat je op grote borsten valt. Ik bedoel: hoe verkláár je het eigenlijk?

Ik heb wel eens bedacht dat het puur met lust te maken heeft. Met dierlijke, grommende geilheid. Je bent opgewonden en wil alleen maar grijpen, graaien, voelen. Je wil véél, en je wil het overal. Grote borsten helpen dan.

Of is het toch iets dat op je babytijd is terug te voeren? Borsten boden je toen veiligheid en geborgenheid, en grote exemplaren dus helemaal. Misschien is het ook wel een tijdsgebonden gegeven. Want forse jopen werden niet altijd als ideaal gezien. Of wellicht is het ons gewoon opgedrongen door de media.

Grote borsten aantrekkelijk vinden wordt over het algemeen als plat en oppervlakkig gezien. Heerlijk om dat ook eens te zijn.

(oh ja, hier zie je meer van haar jopen.)

# | 14:01 | admin | once meningen

06 Jun '03

Marnix vraagt zich af...

... of Reetbert zich dat eigenlijk besefte, destijds bij de Grootse Herstart: dat zijn cool.com een pleisterplaats voor pukkelige, scheldende, ongeschoolde log-omnivoren uit de provincie zou worden. Echt spannend vind ik het eerlijk gezegd niet, op dit moment. Met die eindeloze ritsen kloothommels. Maar dat klinkt weer zo, uh, tja, vroeger. Nou ja, laat ook maar.

Ik hoop maar dat zijn hostingprovider een oogje dichtknijpt.

# | 18:35 | admin | diez meningen

Blèègh.

Ik zat net in de auto ineens te denken aan snoepjes. Van vroeger. Mentos, vooral. Van die ronde gladde. Huuh, wat vind ik die eigenlijk onlekker. Of, blergh, rang menthol. Bestaat dat nog, eigenlijk?

Ik geloof dat ik bij nader inzien helemaal niet van snoep houd.

# | 17:50 | admin | siete meningen

Website dwárs door de Betuwe.

Stel: iemand vraagt je om een offerte voor een website. Je komt uit op 10.000 Euro. En je gaat met elkaar in zee.

Na twee maanden, echter, moet je ineens bekennen dat de Php-prijs per strekkende meter omhoog is gegaan. En "oh, moest de site ook Netscape-compatibel zijn?", laat je de klant weten. "Tja, da's extra werk". Ook de nieuwe update van Photoshop moet bekostigd worden, dus 'hoppa', weer een paar duizend Euro er bovenop. Uiteindelijk kom je uit op 23.000 Euro. En dat is dan ook een voldongen feit. Dus de klant maakt het, al is het morrend, over. Zonder verdere discussie.

Zou je je daar goed bij voelen?

(In jezusnaam: ben ik nou echt de enige die járen geleden al wist dat die hele fokking Betuwelijn véél duurder zou gaan worden?)

# | 12:32 | admin | once meningen

05 Jun '03

V(r)aagje.

"En, heb je het kunnen vinden?"

"Uh, nee, ik ben nog steeds verdwaasd aan het rondrijden."

# | 12:02 | admin | Eén wijsneus

Soms niet.

inline



Ik ben een behoorlijke mosterdafnemer. Elke dag smeer ik wel een kwak op kaas of ham of gehakt of smeerworst. Maar mijn smaak varieert dus nogal.

Zo kan ik bijvoorbeeld met gemak een paar maanden alleen maar Amora smeren. En daarbij zweren. Terwijl ik daarna ineens overstap op Kühne Franse mosterd. En die smeerprik dan weer maanden als heilig verklaar.

Sambal. Da's trouwens ook lekker op onverwacht beleg.

# | 01:52 | admin | Eén wijsneus

Volkomen kunst.

Eén postje lager (hieronder, dus) heb ik het over de enorme debiliteit van kunstposters. Maar eigenlijk is dat maar een deel van mijn ergernis. Ik ben namelijk gewoon allergisch voor kunst.

Nee, laat ik het even nuanceren: ik ben allergisch voor iedereen die zich serieus met kunst bezig houdt. Iedereen behalve de slimme kunstenaar.

Want de kunstenaar zélf, namelijk, is natuurlijk een koning. Die lacht zich elke keer weer suf. Hij pakt een kartonnen doos, vult 'm met graan en stukken varkensvlees, last er een stuk marmer op, en giet er vervolgens zeventien pakken hagelslag overheen. Afmaken met zestien netjes mandarijnen, die slordig over het object worden gedrapeerd. En dan heet het: Pijn op de Wadden. Ze kopen het toch wel. En dat klopt. Want dan wordt het pas echt erg.

Het kunstwerk 'Pijn op de Wadden' staat nu namelijk in galerie Duprie. Een plek to be. Tijdens de vernissage weet iedereen precíes wat er belangrijk is. 'Pijn', zoals het inmiddels liefkozend, kort en zeer intiem wordt genoemd. Het wordt een positieve rel. Critici zijn helemaal niet kritisch meer. Kenners laten zich kennen.

'Pijn' wordt, in al zijn puurheid, een grote hit. De kunstenaar is alweer bezig met 'Spek voor de beesten'.

Na een week begint het varken behoorlijk te stinken.

# | 00:04 | admin |

04 Jun '03

Kutposters.

inline



Ik wind me er eerlijk gezegd al jaren over op. Die artistieke affiches. Reclame voor kunstzinnige dingen. Posters voor diepgravende projecten. Het is namelijk altijd hetzelfde.

Hamlet wordt opgevoerd en op de poster zien we een dikke erectie met ketchup. Een of ander dansgezelschap doet 2,5 uur moeilijk, en dat wordt geadverteerd middels een aal met een tutu in een opengesperde kut. Als het om kunst gaat, namelijk, is alles geoorloofd. Het maakt geen fuck uit of het er iets mee te maken heeft: als je maar vlees ziet.

Hoe kan het dat de meest nuffige, de meest zelfingenomen sector in de samenleving áltijd maar weer gebruik maakt van de meest ranzige manier van aandacht trekken? Hoe is het mogelijk dat mensen die geacht worden sluw en bilateraal met het leven bezig te zijn, zich bedienen van de meest goedkope concepten?

Ik houd van tieten, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar wat hebben grote, met jus ingesmeerde memmen in vrédesnaam met een opera te maken?

Kunst. Rot toch op man.

# | 22:45 | admin | dos meningen

Potlood.

inline



Deze gozer heeft echt veel tijd over. Maar hij besteedt het goed: kijk maar.

# | 19:20 | admin |

Leuk voor stoners.

inline



Verstokte internetters kennen het vast al wel. Maar wie weet komen hier ook mensen met een sociaal leven. Daarom: pinguinwappiewaanzindinges.

Tip: rook eerst een toeter.

# | 19:08 | admin | tres meningen

Verboden geneugtes.

inline



Zou de koningin dat nou ook doen? Of, pak 'm beet, Gerrit Zalm?

Zo even stiekem ongenadig fors in je broeiende bilnaad krabben...

# | 18:42 | admin |

Inhaalregen.

Alsof de hemel met terugwerkende kracht de plantjes wil verwennen. Alsof de wolken ineens psychotisch aan het vechten zijn. Alsof het IJsselmeer stiekem de lucht in is vervoerd, en in één keer wordt losgelaten. Tering. We moesten zo'n vijf minuten hier vandaan naar een klant. Twee keer zó briljant uitgekozen dat we ook twee keer een taxi hebben moeten nemen. En nu schijnt de zon alsof er niks aan de hand was.

Het lijkt Ierland wel.

# | 18:10 | admin | ocho meningen

Handel.

Wat zou een begrafenisondernemer denken al hij langs de plek van een ongeluk rijdt?

# | 14:50 | admin | Eén wijsneus

03 Jun '03

Foute mevrouw.

Stel. Stél dat ik die mevrouw die vanavond bij mij solliciteerde rare dingen had teruggemaild. Gekke, bizarre vragen. Dat ik haar mobiele nummer had gevraagd. Haar sexuele voorkeur. Of ze tevreden is met haar huidige vriend. Of ze van sex onder kleverige bureaus houdt. En waarom ze eigenlijk zo graag Frans wil uitoefenen.

Stel dat ik dat gedaan had. Dat was niet aardig geweest. Dus heb ik haar keurig laten weten dat ze toch echt beter naar info@marnixcollege.nl kan mailen.

Hehe.

# | 23:20 | admin | seis meningen

Verbaasvacht.

Ik zou wel eens een beer willen omduwen. Gewoon op 'm aflopen, niks vragen, niks zeggen, en dan... hoppa. Klots. Beer op de grond.

Het hoeft geen groot exemplaar te zijn. Ik waag me niet direct aan een Grizzly. Eerst maar eens een gewone bruine of zwarte, en dan het liefst een jong volwassene. Die kunnen volgens mij nog heel goed verbaasd reageren. Als je op 'm afloopt probeert-ie eerst nog die typische arrogante berenblik. Maar ik ben snel. Watervlug, zeg maar. En voor hij er goed en wel erg in heeft, ligt-ie al. Op z'n rug. Hoe-ie dan kijkt.

Zou mooi zijn. Eerst die beer, dan waarschijnlijk een eland. En die zou ik dan meteen het liefst een dijk afrollen.

# | 15:26 | admin |

02 Jun '03

Stress als oude lava.

Stress. Dikke, stroperige stress. Een onverbiddelijke, luid tikkende klok, terwijl je zelf niets kunt doen. Zitten. Proberen een beetje te motiveren. Heen en weer lopen. Zitten. Staan. Op de klok kijken. Klant bellen. Mailen. Opstaan. Naar boven en weer naar beneden. Koffie? Nee, maar geen koffie. Water. Heet in de tent. Onrust. Gaan we het halen? Telefoon. Ophangen. Waarschijnlijk wel.

"Mietje", zegt Paul. Misschien wel. Maar machteloos aan de kant staan is zo frustrerend. Wel baas, maar niet dé baas. Qua dingen de baas zijn. Iedereen werkt mee. Iedereen doet mee. Of ik nog even een zinnetje kan typen. Graag. Klaar. Wachten. Nog wat water. Tik tik tik...

Iets te laat. Maar het staat. Morgen nog wat kleine dingetjes. Kijk maar even.

# | 19:42 | admin | cuatro meningen

01 Jun '03

Seizoensnaam.

Lente. Zomer. Winter. Allemaal geen bestemming. Alleen de herfst doet iets.

# | 21:39 | admin | tres meningen

Wandelscheet.

Ken je dat? Dat je een scheet laat die blijft hangen? Hij nestelt zicht tijdelijk op een plek waar-ie makkelijk oproepbaar is. En dat gebeurt ook.

Bij elke stap die je doet hoor je een knetterende kreet van dankbaarheid. Stap. Knetter. Stap. Knetter. Het is een wandelscheet. Een blijfwind. Een repeteerruft. Soms doet-ie het wel 10 keer. Soms 5. In elk geval is het altijd weer gratis binnenpret.

Vooral op een trap.

# | 21:27 | admin | tres meningen

Linkje.

Jaja, kleine auto, lekkere site. Miniitalianjob.com. Enjoy.

# | 19:29 | admin |

Scheerfraude.

Een jaar of vijf geleden had je volgens de reclame baardhaar met twee lastig te couperen stukken. Een efficïent scheerapparaat wist daar wel raad mee: mes één was het begin van de haar, mes twéé pakte het stuk dat nog over was. En je was glad. Dat geloofde je. Zo zat het, baardhaartechnisch, in mekaar. Maar de reclamewereld stond niet stil...

Ineens (en dat is nog niet eens zo lang geleden) bleek dat je baardhaar uit dríe stukken bestond. En apparaten die slechts opgewassen waren tegen de 2-fase-structuur, waren ineens hopeloos ouderwets. Alsof het een unieke nieuwe vondst betrof: "baardharen bestaan uit drie componenten!"

Dat slikken we allemaal gewoon. Alsof we niet weten dat het ooit om twee bewegingen ging. Alsof we niet weten dat de mensen van de scheerapparaten volgend jaar met het mes komen dat maar liefst víer scheerbewegingen maakt. Zodat "zelfs de allerlaatste resten van wat ook maar haar kan zijn" geëlimineerd worden.

En we geloven het. En we kopen het. Omdat we allemaal dom genoeg zijn voor een reclamebombardement.

# | 19:05 | admin | Eén wijsneus